Este es sobre todo mi pequeño homenaje a mi gran familia y amigos que están conmigo incondicionalmente pero también a esos maravillosos blogs que conocí en un momento muy complicado para mi y que tanto me han ayudado. Va por todos vosotr@s y en especial por Antón, mi peque, con todo el amor del mundo porque siempre se avanza solo hay que encontrar los caminos adecuados.

lunes, 26 de septiembre de 2011

¿SE CONOCE LA TARJETA DOBLE AA?



En el mes de Abril salía la noticia en el periódico, se ponía en marcha la tarjeta doble AA. Una tarjeta que surgía por la petición expresa y reiterada de las familias con personas con TEA. El objetivo de esta tarjeta es favorecer la accesibilidad a determinados servicios sanitarios de los pacientes diagnosticados de espectro autista y sus cuidadores reduciendo en la medida de lo posible las esperas en las consultas y permitiendo a los cuidadores el acompañamiento permanente durante la asistencia sanitaria. De ahí las siglas AA de la tarjeta, acompañamiento y accesibilidad.
Bien pues nosotros solicitamos dicha tarjeta en nuestro centro de salud. A mediados del mes de Mayo ya la teníamos en nuestro poder.
Antón no es un niño que enferme con facilidad salvo algún catarro o algún virus estomacal no solemos tener más problemas así que no hemos tenido que usar la tarjeta hasta principios de este mes que empezamos con las revisiones pertinentes.
La primera fue al servicio de rehabilitación concretamente a foniatría y allí que nos fuimos. Cada vez que tenemos cita médica me llevo un montón de cosas, parece que nos vamos de viaje, pero como ya me se el percal pues vamos preparados, galletas, gominolas, agua, algún puzzle, algún cuento, cartas...todo lo que me coge en la mochila para que la espera se haga corta y lo más fácil de llevar posible.
Bien llegamos y me acerco a la sala de enfermeras dispuesta a utilizar por primera vez la tarjeta doble AA. Aviso a la enfermera diciéndole que estábamos ya esperando y le comento que tenemos la tarjeta doble AA. Ella muy rápido me contesta que en esta consulta no tenía validez y que tenía que esperar a que me llamara.
Me quedé un poco sorprendida pero pensé que a lo mejor los niños que tenía delante también poseían la tarjeta y por lo tanto nos tocaba esperar el turno correspondiente.
Una hora y cuarto después de la hora en que estábamos citados por fin nos tocó pasar a la consulta. Antón ya estaba un poco cansado y eso que desplegamos todo lo que llevábamos en la mochila, aún así no fue de los peores días.
Una vez dentro y para mi sorpresa lo primero que nos preguntó la doctora fue que era esa tarjeta que le había comentado a la enfermera en la entrada. Le contesté que era la tarjeta doble AA y ella no tenía ni idea de que existía esa tarjeta ni para que servía.
Me quedé perpleja, fuí yo quién se la mostró por primera vez y quién le contó para que servía. Ella muy atenta lo apuntó en su agenda para preguntar posteriormente por ella e informarse mejor.
Y ahora yo me pregunto varias cuestiones. De que vale que el Servicio Gallego de salud nos ponga la tarjeta doble AA, haciéndose eso si la foto para el periódico de la entrega de las primeras tarjetas, si al final ni el propio personal sanitario sabe que existe.
Digo yo, y es mi humilde opinión, esto es poner el carro antes de los bueyes, antes que ningún paciente posea esa tarjeta tendrá que informarse al personal sanitario que se pueda ver afectado, pero esto es lógica y a por desgracia estamos cansados de ver que la lógica no se utiliza.
Y otra duda que me surge, si era la primera vez que alguien nombraba esa tarjeta quiere decir que la desinformación por parte de las familias es enorme. Hablamos de la consulta de rehabilitación del hospital más importante de Vigo y uno de los más importantes de toda la provincia de Pontevedra. Habrá un montón de niños con diagnóstico TEA y como dije antes las primeras tarjetas salieron en el mes de Abril. Estamos en Septiembre, cinco meses después la foniatra ve la tarjeta por primera vez, es mi impresión o algo falla.
Las familias queremos mejoras como la tarjeta doble AA pero por favor mejoras con fundamento y no mejoras de foto en el periódico y si te he visto no me acuerdo.

4 comentarios:

  1. Sí Mayka esto está pasando pero es responsabilidad nuestra (aunque no debería ser así) el reclamar un derecho que tanto ha costado conseguir. Sé que con el niño allí y después de una larga espera no estás para andar de despacho en despacho, pero mi consejo es que pongas una reclamación en atención al paciente exponiendo esto y que lo entregues cuanto antes haciendo hincapié que todos los servicios del hospital deben ser informados de la existencia de esta tarjeta y actuar según el protocolo establecido.
    Tengo conocimiento de que se envió un aviso a todo el personal de la existencia de este nuevo protocolo, se dieron charlas en varios hospitales pero aún así está sucediendo lo que cuentas, pero contra la desinformación está la reclamación y sé que las quejas de atención al paciente suponen "tirones de orejas". Te animo pues a que cuando puedas lleves ese escrito a este despacho.
    Con respecto a que las familias no hagan uso o desconozcan este derecho es como en todo, hay gente que no se preocupa de informarse, y muchas asociaciones que no hacen buena difusión de las noticias realmente importantes, es más grave aún en temas como la dependencia, también hay familias que no quieren "este tipo de distintivos", es pena pero por desgracia sucede así.
    Te dejo el link de la charla que se dio en el Hospital del Salnés y sé que también se hizo en el Provincial de Pontevedra, en otros no sé si también se hizo...
    http://pordereito.blogspot.com/2011/04/charla-no-hospital-do-salnes-sobre.html
    Un besazo y difundo en el blog de Por Dereito esta entrada pues me parece interesante que las familias sepan lo que está sucediendo.

    ResponderEliminar
  2. Susana mamá de Nicomipequenoguerrero27 de septiembre de 2011, 20:24

    Mayka te doy la razón,... algo falla. Pero por desgracia es lo que dice Cuca nos toca a nosotros padres-madres luchar por el derecho de nuestros hijos y porque funcione bien la tarjeta doble AA. Yo opino lo mismo que fue hecha a correr para la foto... pero lo importante es que está ahí... en mi caso... hace unas semanas Nico ingresó y en el mismo hospital en que te sucedió eso a tí... y se hizo el protocolo... no hubo ningún problema... pero depende con quién te encuentres.
    Besotes y nos toca luchar

    ResponderEliminar
  3. Estoy con Cuca sister, reclamación, a veces y por desgracia, es la única forma de que funcione algo....Forza!!!

    ResponderEliminar
  4. Polo que contas supoño que falas da foniatra de rehabilitación do hospital Xeral na que o problema non é só se coñece ou non a tarxeta AA, o verdadeiro problema é que é a única que hai. Todos os nenos con autismo ou con calquera outro problema que precise rehabilitación logopédica da zona sanitaria que atende o Xeral teñen que pasar por ela, pode chegar a atender a 20 nenos ou máis ao día. É a mesma historia que co neurólogo pediátrico. Nesas circunstancias a tarxeta AA de pouco vai valer, para outras, como ben conta Susana, pode ser máis útil e eu, no mesmo servizo, onde tiven algunha experiencia moi desagradable, hoxe cheguei 20 minutos antes da hora e pasei enseguida, do mostrador directa á consulta. Cuestión de sorte.
    O traballo de difusión da información e de sensibilización é moi longo, para este problema como para calquera outro. Hoxe en día hai persoal nos aeroportos atendendo persoas con mobilidade reducida pero conseguilo levou moito tempo e moito esforzo por parte de moita xente, outra cousa é que nós o vexamos xa como normal e non o valoremos. Non podemos poñernos obxectivos unicamente a curto prazo e non hai que desanimarse, isto vai ser así para sempre, así que mellor intentar levalo cun sorriso. Aos nosos fillos tamén lles axuda máis.
    Ánimo!

    ResponderEliminar